Frankrijk

Alles over ‘Les Bleus’

Kijk je naar het palmares van het Franse voetbalelftal van de afgelopen decennia, dan is het verbazingwekkend hoe weinig de Haantjes daarvoor eigenlijk presteerden. Het is door de mondiale groei van voetbal immers alleen maar lastiger geworden om prijzen te pakken. Maar dat lijkt Les Bleus niet te deren: sinds de jaren 80 is Frankrijk een van de allergrootste machten in het wereldwijde voetbal.

Interne strijd zit in het DNA van Frankrijk

Herinner je je nog het geklungel in het Franse kamp op bijvoorbeeld het WK 2010, toen iedereen overhoop lag met elkaar? Zoiets gebeurde ook al in de begindagen van het Franse voetbal. In 1887 was de sportfederatie Union des Sociétés Françaises de Sports Athlétiques opgericht. Maar al snel werden ook andere bonden opgericht, waaronder de Fédération des Sociétés Athlétiques Professionnelles de France en de Fédération des Sociétés Athlétiques Professionnelles de France.

Zo kon het gebeuren dat Frankrijk doodleuk twee teams afvaardigde naar de Olympische Spelen van 1908. In 1912 had de Olympische beweging geen trek meer in dat gedoe en werd Frankrijk van het Olympische voetbaltoernooi geweerd. Frankrijk begreep de boodschap, al ging dat proces heel traag: pas in 1919 kwam het tot een fusie en ontstond de Fédération Française de Football (FFF).

In 1920 werd Frankrijk vierde op de Olympische Spelen en in 1930 was Frankrijk en van de vier Europese landen die zich lieten overhalen om naar Urugay te reizen voor het eerste wereldkampioenschap voetbal. In de openingswedstrijd werd Lucien Laurent de eerste doelpuntenmaker op een WK ooit. Opzienbarende resultaten leverden de deelnames in 1930, 1934 en 1938 niet op. De kwartfinale op het laatstgenoemde WK komt neer op de tweede ronde.

Brons

Voor het eerste hoogtepunt moeten we naar het WK 1958 in Zweden waar Les Blues hun groep wonnen en via Noord-Ierland naar de halve finale gingen. Daar stond Brazilië in de weg. Frankrijk won daarna wel de troostfinale en werd dus derde. Grote man van het toernooi was Just Fontaine, die liefst dertien maal doel trof, tot nu toe het WK-record. Dezelfde generatie kwam ook op het eerste EK, in 1960, tot de halve finale.

Het Frankrijk van Michel Platini

Toen brak er een lange, donkere periode aan voor Frankrijk. Vanaf het WK 1962 tot en met het EK 1980 wist het land zich voor drie WK’s en vijf EK’s niet te kwalificeren. De wederopstanding kreeg vorm in 1982. Op dat wereldkampioenschap in Spanje overleefde Frankrijk twee groepsfases en ging het in de halve finale onderuit tegen West-Duitsland.

Het was de generatie van Michel Platini, Dominique Rocheteau en Bernard Genghini. In 1984 dompelden ze Frankrijk tijdens het EK in eigen land in diepe euforie. Les Blues topten hun groep en versloegen vervolgens Portugal en Spanje. Het toetje van deze unieke generatie volgde op het WK 1986 te Mexico. Alweer stond West-Duitsland in de halve finale in de weg, waarna ten koste van België toch brons werd veroverd.

Het Frankrijk van Zinedine Zidane

Ook in de jaren 90 beschikten de Haantjes over een ijzersterke generatie. Mannen als Thierry Henry, Zinedine Zidane, Lillian Thuram, Laurent Blanc en Bixente Lizarazu speelden bij de grootste Europese clubs en beschikten over de ideale mix van techniek, fysieke kracht, snelheid en creativiteit. Ook vormde het Frankrijk van die jaren een waarachtige afspiegeling van de gehele maatschappij. Zo heeft Zidane Algerijnse roots, Lizarazu Baskische en Thuram Guadeloupse.

De reeks die de generatie-Zidane neerzette is zelfs nog sterker dan die periode in de jaren 80: halve finale op het EK 1996, winnaar van het WK 1998 in eigen land, winnaar van het EK 2000 in Nederland en België. In 2006 was er een laatste oprisping van de kern van die gouden generatie aangevuld met nieuwe talenten als Claude Makélélé en Franck Ribery. Op het WK 2006 verloren ze in de finale van Italië. Zidane liet zich provoceren door Marco Materazz en deelde een kopstoot uit.

Frankrijk de talentenfabriek

En weer hoefde Frankrijk niet lang te wachten op wederom een groep  uitzonderlijke talenten. Het reservoir aan toptalent raakte maar niet op, met als blikvangers Antoine Griezmann, Paul Pogba, N’Golo Kanté en Kylian Mbappé. Geleidelijk beklom deze groep de allerhoogste trede: kwartfinale op Euro 2012, kwartfinale op het WK 2014, tweede op het EK 2016 in eigen land en winnaar van het WK 2018 in Rusland.

De bekendste spelers van Frankrijk

De drie belangrijkste spelers zijn Just Fontaine (vanwege het WK 1958), Michel Platini (topscorer van het gewonnen EK 1984) en Zinedine Zidane, de motor van de successen in de jaren 1996-2006. Kylian Mbappé werd in juli 2018 – toen hij nog een tiener was – door Paris Saint-Germain van Monaco gekocht voor 180 miljoen Euro. Voor velen was dat de bevestiging dat de voetbalwereld volledig op hol was geslagen.

Frankrijk op de FIFA-ranking

Nadat de FIFA in 1993 zijn ranking invoerde beleefde Frankrijk zijn topjaren daarin rond de eeuwwisseling. Van 1998 tot en met 2002 sloot Frankrijk het jaar af in de top drie (eerste in 2001). Na een geleidelijke daling was Frankrijk eind 2018 terug aan de top: tweede. Tot op heden heeft het land deze positie weten te behouden.

Vrouwenvoetbal in Frankrijk

Sinds de eeuwwisseling is Frankrijk uitgegroeid tot een toonaangevend land in het vrouwenvoetbal. Les Blues wachten na de vierde plaats op het WK 2011 en drie kwartfinales op rij op het EK (2009 tot en met 2017) nog op een echte doorbraak. De Franse club Lyon is een grootheid in het Europese vrouwenvoetbal en is met zes titels in de Champions League de recordhouder.