Hoe werkt de verlenging tijdens het EK?

Er is eigenlijk maar één situatie die leidt tot een verlenging. Dat is wanneer er na de reguliere speeltijd de wedstrijd is geëindigd in een gelijkspel. In de groepsfase is dit nog geen probleem, dan krijgt ieder team één punt. Vanaf de knock-outfase op het EK komt er wel een verlenging aan te pas. In deze fase van het toernooi moet er ten slotte een winnaar en verliezer zijn.

Na een wedstrijd van negentig minuten (inclusief blessuretijd) moeten de twee teams een verlenging tegen elkaar gaan spelen. Let op, dit is alleen van toepassing bij wedstrijden in de knock-outfase. In de groepsfase krijgen beide landen namelijk één punt toegewezen. Een verlenging duurt twee keer vijftien minuten, mogelijk nog met blessuretijd erbij. Tussen de twee helften door is er een korte drinkpauze van 2 a 4 minuten. Net als in de reguliere speeltijd wordt er van kant gewisseld.

In de verlenging worden er opnieuw twee helften gespeeld, alleen ditmaal duurt één helft vijftien minuten en geen drie kwartier. Na de eerste vijftien minuten wisselen de teams weer van speelhelft. Het kan voorkomen dat er nog blessuretijd bijkomt. Het Golden Goal-principe bestaat al een hele lange tijd niet meer. Mocht één van de twee landen scoren, dan krijgt de tegenstander nog de kans om de gelijkmaker te scoren. Brengt de verlenging ook geen winnaar, dan worden er strafschoppen genomen.

Een verlenging is er alleen wanneer een gelijkspel niet mogelijk is, bijvoorbeeld in de knock-outfase van een groot eindtoernooi. In de groepsfase levert een gelijkspel één punt op, terwijl er bij een knock-out duel één team moet afvallen. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor de KNVB Beker, de Champions League, Europa League en de Supercup.

In 2003 werd er besloten om het fel bekritiseerde sudden death-systeem af te schaffen. Diverse bekende trainers adviseerde de UEFA om een einde te maken aan de golden goal. Tot het seizoen 2003/2004 won het land of de club dat als eerste tot scoren kwam in de verlenging. Tegenwoordig wordt er twee keer vijftien minuten gespeeld, ook wanneer één van de beide teams tot scoren komt.

De golden goal is afgeschaft in 2003, waardoor één doelpunt niet direct een wedstrijd kan beslissen in de verlenging. En ook de silver goal is niet langer meer van toepassing. Wanneer één van de twee teams in de eerste helft van de verlenging tot scoren kwam, dan zou het gaan om een zilveren doelpunt. In dat kwartier zou de beslissing dan vallen. Alleen bij een gelijkspel in het eerste kwartier zou er destijds nog een tweede helft van de verlenging bijkomen. De silver goal werd afgeschaft na het EK 2004. Tegenwoordig is het een stuk minder ingewikkeld en worden er twee helften van vijftien minuten gespeeld.

Sinds 2008 zijn er op het EK-voetbal tien wedstrijden de verlenging ingegaan. Op het EK 2008 ging het om drie duels, waarvan er twee na strafschoppen werden beslist. Alleen de wedstrijd tussen Rusland en Nederland kende een winnaar na 120 minuten, de Russen wonnen uiteindelijk met 1-3. Het EK 2012 kende slechts twee verlengingen, nadat zowel Engeland – Italië als Spanje – Portugal eindigden in 0-0. In beide gevallen moesten er strafschoppen worden genomen. Maar liefst vijf wedstrijden op het EK 2016 werden niet beslist in de reguliere speeltijd. Portugal wist tijdens dat toernooi twee duels in de verlenging te winnen.

Het blijkt dat er wel degelijk een grote kans is dat er tijdens de verlenging een doelpunt valt, tenminste als wij naar de statistieken kijken. Sinds 2006 is er op de grote eindtoernooien (EK en WK) gemiddeld 0,67 keer gescoord tussen de 90^e en 120^e minuut. Opvallend genoeg is dit gemiddelde hoger dan het aantal doelpunten in de eerste dertig minuten van een wedstrijd, dat is namelijk 0,65 keer. Tussen de 30^e en de 60^e minuut viel gemiddeld 0,70 keer een treffer. Maar de meeste doelpunten werden genoteerd in het laatste half uur van de reguliere speeltijd met 0,90 doelpunten.